Lezing
De geluidslaag in een film is het middel bij uitstek om ons brein op een onbewuste manier in een bepaalde gemoedstoestand te brengen. In deze lezing worden de verschillende strategieën besproken die Tarkovski in het geluidsontwerp van zijn films hiertoe inzet. Hoe laat hij 'de locatie spreken', hoe faciliteert de geluidslaag de vertelling, wat onthult het over de mentale toestand van de karakters, en op welke manier wordt de kijker/luisteraar door al deze strategieën in een bepaalde gemoedstoestand gebracht? Om antwoorden op deze vragen te vinden worden de verschillende geluidslagen van film geanalyseerd: synchroon geluid, dialoog (op en buiten het scherm), atmosferen, effecten en muziek. Door diverse malen eenzelfde fragment te beluisteren, trainen we ons in het bewust ervaren van de werking van het geluid.
Aan het eind van bijeenkomst beseft de kijker dat hij bij het zien van een film van Tarkovski eigenlijk minstens zoveel luisteraar is als kijker: de werking van film komt voort uit de steeds wisselende relaties die beeld en geluid met elkaar aangaan.
Spreker: Albert Elings (filmregisseur en filmdocent)
- Maastricht, 12 januari 2014
- Roermond, 13 januari 2014